- BOEOTIA
- BOEOTIAregio in finib. Graeciae, in longum ad Atticam se protendens, tria respicit maria, Peloponnesiacum, Siculum et Adriaticum, ab Attica Cithaerone monte discreata, ut nonnulli volunt, a bove, cuius ductus Cadmus pervenit ad eum locum, ubi posted Thebas Boeotias condidir. Ovid. Met. l. 3. v. 9.Bos tibi Phoebus ait solis occurret in arvisNullum passa iugum, curvique immunis aratri:Hâc duce carpe vias, et qua requieverit herbâ,Moenia fac condas, Boeotiaque illa vocato.Ahi alias afferunt nominis rationes, quas habes apud Stephanum. Olim Aonia dicebatur, Ogygia et Hyantus, et Messapia, et Cadmeis Thycydidi Populi: Baeoti, qui stupiditatis et crassi ingenii nomine male audiêrunt. His olim a Thracibus eversis praedixit Oraculum, ut ibi sedem legerent, ubi viderent corvos albos. At hi in Thessalia, circa Pagaeaticum sinum, vidêre circum volitantes Soli sacros corvos, quos Pueri dimiserant per ebrietatem gypsô incretatos. Quô visô oraculi sortem impletam esse existimamtes, ibidem consederunt. Horat. l. 2. Ep. 1. v. 244.Boeotum in crasso iurares aere natum.Hinc Aenigmatica Boeotica, i. e. obliqua et obscura. Item Boeotica cantio; apud Aristoph. de rudi et indocta, et apud Sophoclem de vita laeta, et postea luctuosa. Arne Diodoro dicitur Boeotia; incolae Leleges apud Solin. c. 13. vocantur, ac Temnici apud Lycophronem, inquit Scholiastes. Nunc Stramulipa dicitur, subest cum tota Graecia Turcis, a 172. annis. Praecipuae eius urbes Stives, Thebae, et Badia, et sub Livadia regione videtur comprehensa a recentioribus.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.